6 Ekim 2009 Salı

Polo McCartney


Okulda o kadar çok POLO yiyorum ki... Yemekten ziyade emmeli falan yani, gömme yok. Oluk oluk nane ferahlığı resmen. Resssmen. Ama ne yapayım polo, seviyorum seni şerefless.
O değil de bak, bak ne geldi aklıma. Şimdi ben var ya, ben, Dı Biytıls'ın ırzına geçmiş insanımdır. Ama Let It Be'yle aramda bi mesafe vardır. E güzel şarkı falan da, nebliyim dostum, hey co, faforim değil.
LÂKİN... Let It Be'nin albüm versiyonundaki gitar solosunu, 45'lik formatında çıkan solosundan daha çok severim. Geri alıp alıp dinlediğim (Hey Bulldog, While My Guitar Gently Weeps (klapton), All My Loving, Good Morning Good Morning... bunlar da yakıyore) sololardan. Sağolsun, Paul beni kırmadı, bebek yüzlüm, toplattırdı bütün diğer Ledidbi sololarını. George Harrison yardırıyor diğerinde. 45'liktekinde de yardırıyo ama... BANA NE LAAAAĞN!!1!!11 BEN DİĞERİNİ DAHA ÇOK SEVİYORUM!!1!!!!11 BENİM BİLOGUM SONUÇTA BENİM ÖZELİM!!11!11!birbir

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder